Serçe ile Konuş(ma) III

Zihnimin fonksiyonları iflas, kalp yetmezliği çekiyorum. Bitkisel hayatta bile değilim. -ki bitkilerin hayatı ne şahanedir. Ne çok nefes verirler, Serçe. Alamadığım nefesi veremiyorum da. Tıp çaresiz. Yapılan tüm tetkikler sonucunda yaşadığımı zannediyorlar. Hocalara üfletsinler, lokman hekimlere sevk etsinler. Çare sen. Çare sen demek istiyorum Serçe. Gülemiyorum ağlanacak halime. Ağlanacak halime  anlayamıyorum da. Serçe sen bitkilere mi takıldın, evet onlar nefes verir yeryüzüne... Örneğin dalından koparılan bir papatyanın son nefesi olmak isterim, bazen ben. Sonra bir bok olmadığım aklıma gelir, susarım. Bir gelip sarılsa bana, sarılsa şefkatle, unutsam unutsam, uzaklaşsam, uyusam fena mı olur? Dur Serçe! Çevirme başını şefkat arsızı değilim, sevgi arsızı olmadığım gibi, bilirsin beni kıt kanaat sevse bana halil İbrahim sofrası gibi gözükür. Neyse çok fazla neyse, sen kon telefon teline, bende zamana hapsedeyim kelimeleri.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

OLSUN DA GÖR

Göç

Cırcır Böceği ve Mitolojik Kadınlar (III)