Ketıl kadar samimi.

Ayıkken sanki dünya daha sarhoş... Bir algı yaratmış yahut bir avlu ömür içinde voltayla hapis İhanet ediyorsunuz kendinize aslında böyle pastel değil gülüşleriniz Ama yok size tavsiyem Sonu yok bu bataklığın dibini görmeden bitmez Neyse, eleştirel ve özverisiz tanımlanma Merhemsiz merhabalara devam Çünkü deva olunmaz DAVAM diye haykırmayanlara Yön ve yol gösterilmez Sus şair Kesilmiş üç beş kavak Bir dal kırılmasıyla eş değer bir çocuğun kemiği Duydum dedemden hiç sormadan Sus şair sana inovatif bir dize -Alkole meyyalim vallahi dertten...

Bir ölüye göre çok diriydim, Bir gence göre çok yaşlı, Umut ise bir çocuk bakışında. O kadar fazla dram uçuşuyor ki hangisini tutsanız başka bir uzvunuza sirayet ediyor, başka bir organınız yok oluyor. Fakirlik, evet fakirlik cüzdan olmuş cüzzam. Yasallaşmış hırsızlık ve en acısı insani duygular ambargo koyulmuş. Öyle bir yosma ki yüreğimiz egonun kokusuna takip eden bir haşere.Gösterişi, şatafatı, avamlığı kim idam edecek? İyi gelen şey çocuklar. Umut çocuklarda.  Bir anı, armağan olağan çocuk bayramımız çocuklarımıza kitaplar alıp kitaplar dağıttık. Hepsi kutuların için de ne olduğunu sordu, kimisi para dedi kimisi tablet... İçlerin de altın olduğunu söyledim içlerinden birisi sıkıca bastırdı kutunun içine ve ‘Yoo bunda kitap var’ diye hayıflandı. ‘Altın kadar değerli hatta daha değerli değil mi?’ diye sordum. Baktı gözlerime ve güldü. İçiniz ısınmaz mı? Gözünüz, yüzünüz ışımaz mı? Umut doğmaz mı? Aradan epey vakit geçti, etkinlik bitmişti çocuk elini uzattı ben Kaan s

Düşlerime gençlik aşısı Sayısız sancılı sabahlar Göğsümün ortasında kocaman bir zafre Bu mor mevsim Bu ekinoks Bu lahza Hayta kalemimin açısı Sayısız yorgun geceler Postmodern şiir gibi Bu materyalist uzaklıklar Bu salt Bu belirgin ve içlemli Gerindi bir kuş akort eder misali kanatlarını Sahi göğün ritmi değil mi? Uç-maaak Ne kaldı geriye ne gece ne sabah zafre: çukur yer lahza: göz kırpacak kadar zaman, an

Kapı, Kahve ve Nar Narlar patlamış dalında Çetin bir öndeyiş asılı, yaşlı çocukluğuma -Duman yükseliyor kahveden usul usul, tenteler sıyrılıyor esnaflar daima yorgun Gün gibi ağarıyor bir kaç tel daha saçım Yokluyorum gözlerimle tüm ahaliyi ve zamanı -Arıyorum yitirdiğim duygulara hüzünlü muntazam cümleler, nerede İliştiriyorum defterime çirkin bir kalp Kapı deliği kadar, içinde ağlayan ödlek ördek -Karıştırıyorum ne de çok bu kutsal kitaplar, yok mu ruha uygun bir günah