Ketıl kadar samimi.

Ritmi sabahın ketıla su çekmekle başlıyor Samimiyetinden ödün yok, suyu ısıtıyor çekiliyor kenera Jenerasyon jenerasyon şiirler uçuşa dursun balkonda Kahve fincanı hariç her sabah dünün yarını Kadının sözü vuruyor soğuk eliyle boynuma ‘seni anlatacak kelimelerin tam değil anlamları. öyle bir şey ki senden başka hiçbir şey tarif edemiyor seni. belki bütün anlamın bu ve anlamsızlığın. ulan kafayı yemeden şu ömrü tamamlasam dedirten cinsten bir adamsın.’ Gururum bir okşandı bak şimdi ışıl ışıl tebessümüm Birazdan geçer Her şey! Ve En kötü yanımdan yakalanıyorum her sabah Yaşlı bir taş misali daireler çizip yuvarlanıyorum yokuştan Yollar yıllar gibi seyircisiz Hiç karşıya bakmıyor insanlar    Hiç yukarı bakmıyor insanlar          Hiç var yerde hep ona bakmaları bundan

Dün bendim, bugün sen, yarın öteki bunu bir bildirim olarak bil. Esbaba dönecek kalp orda işte tam orda, ketıl atacak. Bir kahve koyacaksın fincana sade olacak muhtemelen. Kahve gözlerinin içine bakacak. Koklayacaksın, gözlerin kapalı. Tutkuyla söylenen bir şarkının sözleri gelecek aklına, sigara kullanıyor musun ? O gün belki de kullanacaksın ihtiyaç duyacaksın. İlk yudumda hayatın temaşasını siktir edeceksin. İkinci yudumda ılıklaşacak kırıklığın, kırgınlığın. Eşlik edeceksin şarkıya. Üçüncü yudumu biraz bekleyip içeceksin kulbunu bırakıp avuç içlerinde hissedeceksin sıcaklığını. Süzülerek uzaklaşacak yorgunluğun. Her şey kesinlikle böyle olacak. Bil. Dört ve beşinci yudumlar yutağından ard arda geçecek çünkü şarkının umuda vuran berraklığı artacak. O an hiç farketmediğin ya bir ağaç ya bir nesne toslayacak gözüne. Kimseye bir şey anlatmadan çözülecek her şey. Hatta şuan kahve bitti, farkında değilsin kalktın ve asıl gidilecek yola doğru meyl ettin. Ne anlattın, ne şifa buldun tenler...

Herkes, herkesten bir şey  bekliyor. Bir kelam bir hareket bir davranış bir duygu. Bir şey... Kimse kimsenin beklediğini yapmıyor. Öylesine bencilleşmiş ki dünya kimse bir başkasının mutluluğundan sevgi çıkaramıyor. Herkes ben derdinde. Ben. Ben. Daha çok ben. Ama o ben dedikleri çevresindekiler olmazsa neye yarar? Bir çiçek uzat bakalım yanındakine ne olur ? Ne kadar çok bir kullandım. Kullanmasam ne olur... Oluşturmak için ya da çevrendeki çemberi korumak bir çiçek uzat. Bu kadar mı sana uzak. Ben senin için hep tuzak. Tekerleme yazsam sakız kağıdına yazılır mı ? Muallak. Ben hiç, biz hep.